Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qaydalı — sif. Qaydaya, üsula müvafiq; səliqəli, müntəzəm, düzgün, yaxşı düzəldilmiş. Qaydalı iş. Qaydalı otaq. Qaydalı hərəkət. Qaydalı z. otur. – Ağcaxanım da oynamağa başladı. Bunun oynamağı gözəl və qaydalı z. idi. S. S. A.. <Knyaz:> Süleyman bəy … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pürnizam — f. və ə. nizamlı, nizam intizamlı; qaydalı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağıllı-başlı — sif. 1. Yaxşı, layiqli, lazımi şəkildə, qaydalı, sanballı, əməlli. <Əsgər bəy:> Heydər bəy, bu niyyətdən düş, mənə bir on beş gün möhlət ver, mən sənə toy xərci hazır edim, ağıllı başlı toy elə! M. F. A.. <Hacı Həsən:> Sənin dərdin az … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ahəngdar — sif. <fars.> 1. Səsləri və ya rəngləri arasında uyğunluq (ahəng) olan; qulağa (gözə) xoş gələn, qulaqları (gözləri) oxşayan, gözəl səslənən; ahəngli, xoş, lətif. Ahəngdar səs. Ahəngdar şeir. Ahəngdar nəğmə. – Əncir ağacı altında inləyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yöndəmli — sif. Səliqəli, qaydalı; görünüşcə yaxşı, abırlı, görkəmli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl-ayaq — top. Qollar ilə qılçalar birlikdə. Əl ayağını bağlamaq. Əl ayağı titrəmək (əsmək). – <Köməkçi dedi:> Səriyin əl ayağını, sürün onu bəri. . . Nə olubdur? C. C.. Hatəmxan evin yerindən tərpənmir, Pası əl ayağını uzadır və onu yerə çırpırdı. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əndazəli — sif. Biçimli, düzgün, mütənasib, qaydalı, hər cəhətdən yerli yerində … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
